مردان در رده نخست داوطلبان عمل كاشت مو قرار دارند. امروزه بيش از 98% بيماران كاشت مو را مردان تشكيل مي دهند و عوامل متعددي در بروز اين پديده نقش دارد . در گذشته ، طاسي به عنوان يك پديده شايع در ميان مردان در نظر گرفته مي شد . پس از قرن هفدهم ، مردان كمتر كلاه گيس بر سر ميگذاشتند در صورتي كه زنان همچنان به استفاده از كلاه گيس و هيرپيس اشتياق داشتند. زنان تنها به دليل مخفي نمودن مشكل ريزش موي خود كلاه گيس بر سر نمي گذارند ، بلكه انان براي تغيير رنگ يا مدل موي خود ، مخفي نمودن كوتاه شدن نامناسب موهايشان و نيز پيروي از مد روز ارايش موها از كلاه گيس استفاده ميكنند . تبليغات و تحقيقات پيرامون يافتن جايگزين براي موها ي از دست رفته ، منحصرا در ميان مردان رواج دارد . گرچه مردان غالبا دچار ريزش مو ميشوند و با اينكه ريزش موي مردانه عموما "الگوي طاسي مردانه" ناميده ميشود ، اما در ايالات متحده امريكا 40% از زنان با مشكل طاس شدن و كم تراكم شدن موهايشان مواجه هستند . اما اين ريزش مو بيشتر خود را به صورت كم تراكم شدن موها ( بويژه در ناحيه دهنده ) نشان ميدهد . در مردان به دليل ثبات ناحيه دهنده نتيجه عمل كاشت مو موفقيت اميز خواهد شد . اما متاسفانه 75% از زنان دچار ريزش موي ارثي ، كانديداي مناسبي براي كاشت مو نخواهند بود.

بسياري از زنان مراجعه به متخصص كاشت مو را اخرين راهكار ميدانند . بسياري از انها گلايه مند هستند كه چرا جامعه پزشكي به مشكل ريزش موي سر انها اهميت چنداني نميدهد . زنان سالم ، بدون علائم بيماري تيروئيد و با تاريخچه هورموني بررسي شده ، كانديدهاي موفق كاشت مو هستند . پيش از انجام عمل كاشت مو در زنان مواردي از قبيل : بيماري كم خوني ( آنمي) ، بيماريهاي تيروئيد ، بافت همبند ، بيماريهاي زنانه و استرس ميبايست بررسي شود. همچنين داروهاي كه موجب ريزش مو ميشوند مانند: داروهاي ضد حاملگي خوراكي، بتابلوكرها ، ويتامينA ، داروهاي درمان تيروئيد ، كومادين و پردنيزون بررسي گردد. در صورت وجود هرگونه شك در باره موارد مذكور انجام ازمايشاتي از قبيل ( Total and free testosterone sulfate DHEA- Androstenedion –STS- TSH- -ANA- T4- chem Screen-CBC) ضروري است. در صورتي كه هيچ كدام از موارد ذكر شده به عنوان عامل ريزش موي زنانه تشخيص داده نشود ، عامل ژنتيكي را مي بايست مهمترين دليل ريزش و كم تراكم شدن موها در زنان دانست. زنان داوطلب كاشت مو ، معمولا دچار ريزش مو و كم تراكم شدن موها بطور منتشر بوده و به دنبال ايجاد تراكم گسترده اند پس بنابراين جهت ايجاد انتظارات واقع گرايانه ، اموزش هاي لازم به اانها ضروري است.

عموما ريزش موي ژنتيكي در زنان بدين شكل ظاهر ميشود كه 3/1 اينچ قسمت جلويي خط موها دچار ريزش نمي شود در حالي كه پشت اين ناحيه دائمي خط مو دچار طاسي و يا كمي تراكم ميگردد. جهت رسيدن به تشخيص صحيح در اين زمينه پزشك مي بايست معاينه دقيق و كاملي از پوست سر بيمار داشته باشد. دستيابي به تشخيص مناسب در زنان دچار ريزش مو يك گام مهم و تعيين كننده جهت تجويز يا عدم تجويز كاشت مو به عنوان راه حل درماني است. از نظر شيميايي تستوسترون با دو هورمون جنسي در زنان ارتباط دارد: استروژن و پروژسترون . بخشي از استروژن با گردش در بدن زنان به طور طبيعي به يك هورمون با عملكرد شبيه هورمون مردانه تبديل ميشود . اين فرايند در زنان مسن يا دچار اضافه وزن، فعال تر است. به همين دليل زناني كه دچار اضافه وزن و كهولت سن هستند نسبت به سايرين موهاي صورت و بدن بيشتري دارند.

مردان در مقايسه با زنان ، تمايل بيشتري براي داشتن مدلهاي موي كوتاه دارند . رشد موهاي كاشته شده - همچون موهاي طبيعي – حدود 1 سانتي متر(نيم اينچ) در ماه است. در بسياري از مردان ، با رشد موهاي كاشته شده ظرف مدت 3 الي 6 ماه ، تراكم بوجود ميايد. همين فرايند به دليل طول موها در زنان به 12 ماه زمان نياز دارد . براي زنان مدت زمان رشد موها طي اين دوره بسيار دشوار است. مهم نيست كه انها طي اين مدت چقدر انگيزه پيدا كرده اند اما بازهم بسياري از زنان نسبت به نتيجه كار دلسرد مي شوند.

عليرغم اين مشكلات ، زنان بهترين بيماران براي عمل كاشت مو هستند چراكه بسياري از مشكلات مربوط به مردان در زنان اتفاق نمي افتد موهاي زنان نسبت به مردان بلند تر است بنابراين پوشش ناحيه دهنده بلافاصله پس از عمل ، در زنان چندان مهم نيست. درصورتيكه ايجاد تراكم بصري موهاي كاشته شده جديد در زنان در مقايسه با مردان نياز به زمان طولاني تري دارد. زنان مشكل ديده شدن گرافت ها در مردان طاس را ندارند. زناني كه دچار ريزش مو شده اند تمايل دارند با استفاده از موهاي بلند باقي مانده خود نواحي طاس شده را پوشش دهند در نتيجه اين پوشش موجب مخفي شدن گرافتهاي در حال رشد خواهد شد . به همين دليل امكان استفاده از گرافتهاي بيشتر در جلسات اوليه عمل كاشت مو و نهايتا كاهش تعداد جلسات عمل وجود دارد و به دليل اين عامل ، زنان در مقايسه با مردان ميتوانند ميان جلسات كاشت مو وقفه هاي طولاني تري ايجاد نمايند.

زناني كه عمل كشش پوست صورت را انجام داده اند داراي يك نوار اسكار از ناحيه مقابل يك گوش به طرف بالاي سر تا نقطه ي مقابل هستند. نقطه ي مركزي اين اسكار به سادگي توسط موهاي بلند پوشش داده ميشود اما پوشاندن اسكار مقابل گوشها دشوارتر است. زناني كه با چنين مشكلي روبرو هستند مي بايست مدل موي خود را مطابق با پوشش اسكارها شكل دهند . متاسفاه بسياري از زنان و پزشكان از اين نكته بي اطلاع هستند كه ميتوان بخشهاي دروني اسكار را با انجام عملهاي ك.چك كاهش داد و اسكار مقابل گوشها را به وسيله كاشت موها ترميم نمود و ظاهري طبيعي بوجود اورد.

الوپسي كششي موها ، يك نوع خاص از ريزش موها در زنان است. الوپسي كشش موها در اثر كشيده شدن شديد موها براي ايجاد حالت دم اسبي ، اتفاق مي افتد . در ايالات متحده امريكا معمولا اين نوع الوپسي در ميان زنان افريقايي_امريكايي بيشتر ديده ميشود. البته اين نوع ريزش مو را ميتوان با كاشت مو درمان نمود.

اهميت كليدي تشخيص

ميزان فوليكولهاي موي مينياتوري شده در تمامي سطح پوست سر بايستي تعيين شود. چنين ارزيابي در چگونگي كيفيت عمل پيوند مو در خانمها اهميت بسياري دارد. در مردان معمولا فوليكولهاي مينياتوري در نواحي طاس متمركز ميشوند. در حاليكه در زنان ممكن است فوليكولهاي مينياتوري همانند مردان در يك ناحيه خاص متمركز شده ويا در تمام نواحي پوست سر شامل تمام يا بخشي از حاشيه هاي اطراف سر و نيز پشت سر پراكنده باشد. نخستين گام براي تصميم گيري در مورد اينكه يك خانم كانديد مناسبي براي كاشت مو هست يا خيرميزان فوليكولهاي مينياتوري در تمام پوست سر است. زناني كه تمام نواحي حاشيه اي انان مينياتوري شده ، داوطلبان مناسبي براي كاشت مو نيستند. زناني كه ناحيه دائمي پشت سر انها محدود شده است را ميتوان در صورتي كه انتظارات انها بر مبناي واقعيت باشد را از طريق كاشت مو درمان نمود. وقوع تلوژن افليوم ( ريزش كوتاه مدت و موقت موها در اثر شوك وارده به فوليكولهاي مو در اثر جراحي) پس از انجام عمل كاشت مو در زنان رايج است. در بسياري از خانمها عمل پيوند مو بايد به صورت ناحيه اي انجام شود انجام عمل كاشت مو در بيماراني كه در جلوي سر فرق باز ميكنند ( موها را در يك ناحيه جدا ميسازند) يا در نواحي كه فرم دادن موها دشوار است ( مانند طرفين يا وسط سر) به منظور افزايش تراكم موها در اين نواحي بسيار سود مند خواهد بود . روند درماني زناني كه كانديداي كاشت مو ميشوند در يكي از چهار دسته بندي زير قرار ميگيرند:

-زناني كه الگوي ريزش مكوهاي انها مشابه مردان بوده و شيوه درمان آنها مانند روشهايي است كه براي درمان مرداني كه ناحيه دائمي انها هنوز چندان مينياتوري نشده است مورد استفاده قرار گرفته ميشود.
-زناني كه خط موي جلوي سرشان حفظ شده ولي در ناحيه پشت ان به طاسي و كم تراكمي دچار شده اند اغلب اين بيماران را ميتوان با افزودن تراكم و و پر پشتي در نواحي مذكور با انجام كاشت مو درمان نمود.
-زناني كه به طور كلي در نواحي جلو ، بالا و مغز سر دچار كم تراكمي شده اند، در صورتي كه تمامي ناحيه دائمي انها دچار پديده مينياتوري نشده باشد را ميتوان با افزودن تراكم درمان نمود . هدف از ايجاد تراكم افزايش حجم موها بر اساس الگوي مدل موي بيمار است و نه حل مشكل نازك شدن موها.
-زناني كه در اثر انجام عمل هاي كشيدن پوست صورت و يا ابرو دچار ريزش مو شده اند را ميتوان داوطلب مناسبي براي كاشت مو دانست. باقي ماندن اسكارهايي در خط مو و يا پشت ان عمل زيبايي صورت را پيچيده مينمايد. خطوط موي كناري را بطور رضايت اميزي ميتوان از طريق كاشت مو ترميم نمود.
تفاوت هاي عمده اي ميان علم و هنر كاربردي در عمل كاشت موي زنان و مردان وجود دارد. در حرفه ي پزشكي عدم اگاهي گسترده اي وجود دارد و حتي مقالات پزشكي اندكي در مورد كاشت موي زنان منتشر شده است بهتر است كه ابتدا پزشك به بررسي بيماريهاي سيستميك ( مانند تيروئيد ، بافت همبند، كم خوني و ...) و دلايل تلوژن افليوم ( كاهش وزن ، بارداري ، قرص هاي پيشگيري از بارداري و اظطراب) كه طي زمان قابل تصحيح هستند، در بيماران بپردازد. مطالعه ژنتيكي يك خانواده معمولا وجود الگوهاي ژنتيكي را در مادر يا خواهر و برادرانشان ميدهد. در ميان داوطلبان كاشت مو زنان از جمله رضايتمند ترين بيماران بشمار ميروند.