آیا طاسی قابل درمان است؟(قسمت اول)

   قیافه هر کس نقش اساسی در ایجاد حس اعتماد به نفس او دارد.هزاران سال است که داشتن موهای زیبا و انبوه نشانه ای از اعتماد به نفس و زیبایی به شمار می رود.بین 20تا30 درصد جمعیت مردان در دنیا گرفتار طاسی هستند و تعداد بسیاری بیشتر در مرحله از دست دادن موهای خود قرار گرفته اند. متاسفانه نه تنها آقایان از ریزش مو در عذاب هستند بلکه خانمها نیز کم وبیش با این عارضه دست و پنجه نرم می کنند.
عوامل مختلفی در افزایش ریزش موها موثر هستند که عبارتند از :کمبود ویتامین ها،کم خونی،کمبود آهن،اختلالات گردش خون،بیماریهای قارچی،بیماریهای روانی،شیمی درمانی،مصرف داروها،بیماریهای غددی وسیستمیک و... ولی شایع ترین ریزش مو به دلایل هورمونی-ژنتیکی اتفاق می افتد
پیاز مو نسبت به هورمون جنسی مردانه که تستوسترون نامیده می شود از طریق گیرنده هایی که در سلولهای آن واقع شده اند واکنش نشان می دهد.این هورمون که در جریان خون شناور است.ابتدا توسط آنزیم خاصی به«دی هیدروتستوسترون»تبدیل می شود که این ماده جدید با گیرنده های موجود در پیاز مو هماهنگی داشته ونتیجه واکنش آنها سبب ریزش موی بدون بازگشت می گردد.ثابت شده است در افرادی که تحت تاثیر عوامل ژنتیکی دچار طاسی می گردند یا تعداد گیرنده های موجود در پیاز موی آنها از حد معمول فراتر می رود ویا آنکه میزان آنزیم مجود در خون بیش از حد عالی می باشد.در خانمها نیز ممکن است عدم تعادی بین هورمونهای زنانه و مردانه سرچشمه ریزش مو گردد.نکته دیگر اینکه پراکندگی گیرنده های مورد بحث در موهای نقاط مختلف سر یکسان نیست.بطوریکه موهای موجود در نواحی پیشانی،شقیقه ها ی ناحیه وسط سر دارای بیشترین تعداد گیرنده بوده در حالی که موهای نواحی دور سر وپشت سر دلرای کمترین مقدار گیرنده ویا فاقد گیرنده هستند.به همین دلیل نیز مشاهده می کنیم که در اکثریت قریب به اتفاق افراد طاس،موهای نواحی دور سر وپشت سر همواره بدون ریزش باقی می ماند.
درمانهای دارویی
با وجود تبلیغات فراوان در مورد انواع داروها ،لوسیون ها وشامپوها متاسفانه تا کنون دارویی که بتواند سبب توقف کامل ریزش مو ویا بازگشت موهای از دست رفته گردد ساخته نشده است.در مواردیکه ریزش مو بدلیل بیماری خاصی ایجاد شده باشد بایستی درمان بیماری زمینه ای صورت گیرد.
درمورد شایع ترین علت ریزش مو یعنی علل هورمونی-ژنتیکی که علت بیش از 90% موارد ریزش مو را شامل می گرددتاکنون فقط تاثیرات دو نوع دارو در محافل علمی دنیا اثبات گردیده است:

(Minoxidil) مینوکسیدیل

این دارو با نام تجاری Rogiane معروف است بصورت موضعی استفاده می گردد اثرات این دارو بصورتی کلیشه ای وبصورت زیر می باشد: در چهار هفته اول استفاده معمولا ریزش مو شدیدتر می گردد سپس 90%از موارد هفته پنجم تا هشتم مصرف روند ریزش مو ثابت شده وسرانجام پس از اینکه زمان بتدریج بر ضخامت موهای نازک شده افزوده می شود در نتیجه مصرف مداوم این دارو سبب افزایش پوشش سر توسط موهای موجود می گردد.
درمان توسط این دارو بایستی بصورت روزانه یک یا دوبار وحتما زیر نظر پزشک انجام گیرد.درمان مداوم برای حفظ نتیجه مطلوب ضروری است

(Finasteride) فیناستراید

این دارو با نامهای تجاری Ppecia,Genesis نیز معروف بوده واز طریق جلوگیری از تبدیل«تستوسترون»به«دی هیدروتستوسترون»مانع از ریزش مو می گردد.مصرف این دارو نیز حتما بایستی زیر نظر پزشک صورت گیرد.فرم دارو خوراکی است ولی در عین حال می توان به فرم محلول ساختمی همرام با مینوکسیدیل نیز از آن استفاده نمود.استفاده از این دارو در خانمهای باردار و زنانی که احتمال باردار بودن آنها وجود دارد ممنوع است زیرا می تواند سبب بروز ناهنجاریهایی در جنین گردد.استفاده از داروهای دیگری نظیرسیپروترون کمپاند،اسپیرونولاکتون،سایمتیدین و... نیز بر اساس وضعیت بیمار وعلل زمینه ای با صلاحدید پزشک معالج می تواند کمک کننده باشد.اخیرا دارویی به نام PB22 نیز ساخته شده که هم اکنون در بیمارستان سنت لوئیس پاریس مراحل آزمایشی بالینی را می گذراند.داروی فوق الذکر در صورت تایید نهایی تحول چشمگیری را در زمینه درمان دارویی ریزش مو سبب خواهد گردید زیرا اثرات این دارو حتی پس از قطع مصرف آن نیز باقی خواهد ماند.
کلیه داروهای فوق تنها سبب حفظ موهای موجود گشته وهیچ تاثیری در بازگشت مو های از دست رفته ندارد.
سایرروش های کمکی
این روش ها شامل اسپری پوشاننده(Cover up spray) ،موی مصنوعی (Synthetic hair) واستفاده از کلاه گیس(Hair piece) می باشند .
اسپری پوشاننده در رنگهای متنوع تولید شده و هماهنگ با رنگ پوست سر ونیز موهای باقی مانده تجویز می گردند اسپری های مذکور بصورتی غیرتهاجمی وقابل برگشت استفاده داشته وسبب افزایش پوشش پوست سر وپر نشان دادن آن می شوند.استفاده از آنها بخصوص در مواردریزش موی ناشی از محل زخم و جوشگاهها (Scar alopecia) بسیار سودمند بوده وسبب استتار این نواحی می گردد.
استفاده از موهای مصنوعی به روش کاشت در حال حاضر به دلائل مختلف،روش قانع کننده و قابل توصیه ای بشمار نمیرود. ازجمله مهمترین این دلائل رد شدن این موها توسط سیستم ایمنی پوست است که دیر یا زود اتفاق می افتد.
کاربرد کلاه گیس گرچه روش شایعی بشمار می رود ولی به دلائل متعدد به تدریج فرد استفاده کننده را خسته و بیزار کرده و وی را شدیدا به پیوند موی طبیعی راغب می نماید.
استفاده از کلاه گیس نه تنها کار ساده ای نبوده بلکه اکثرا بسیار وقت گیر و خسته کننده می باشد مراقبتهای ویژه،ترمیم و تنظیم چند بار یکبار و بالا خره احساس غیر طبیعی داشتن و نیز ایجاد عفونت از سایر عوامل بیزاری استفاده کنندگان از ان پس از گذشت زمان می باشند.
نکته مهم دیگر اینکه کلاه گیس برروی موهای موجود باقیمانده در سر اثر بسیار منفی داشته و سبب نازکی و ریزش آنها می گردد.(Tranumatic alopecia)
هیچ یک از درمانها و روشهای ذکر شده سبب بازگشت موهای طبیعی از دست رفته نمیگردد امورزه با بهره گیری از تکنولوژی جدید پیوند موی طبیعی می توان نقاط کم مو یا عاری از موی سر را بگونه ای درمان نمود که ظرف مدت کوتاهی پوشیده از مو شوند.در مورد جزئیات این روش در شماره آینده مفصلا توضیه داده خواهد شد