آخرین خبر ها درباره ی کشت مو (بازسازي سلول هاي مو)

  بازسازي سلول هاي مو- Intercytex
بازسازي مو ICX-TRC :آزمايشات كلينيكي بر روي انسان
ICX-TRC یک شيوه پيشنهادي مشتق از خود autologous (منبعِ دهندة مشابه با گيرنده) جهت درمان الگوهاي طاسي مردانه و ريزش مو در زنان است. دكتر فرجو از سال 2003 تا كنون بطور انحصاري به همراه همكارانش در گروه اينترسايتكس Intercytex منچستر مشغول انجام اين آزمايشات هستند. موفقيت اين طرح به دليل تامين منبع نامحدودي از موهاي بخشِ دهندة براي بيماران است.
شيوه آزمايش:
طي يك عمل بيحسي موضعي 30 دقيقه اي در كلينيك، يك نمونه كوچك از فوليكول هاي موي بيمار (تا حدودي مشابه با برداشت بافت هاي دهنده در عمل كاشت مو) برداشته مي شود. بافت مربوطه به بخش توليد اينترسايتكس براي جداسازي سلول هاي پوستي مو dermal papilla cells از ساير فوليكول ها ارسال مي گردد. پس از كشت و گذشت هشت هفته از رشد اين سلول ها، آنها را با استفاده از يك سيستم ويژه، در شرايط استريل، به كلينيك باز مي گردانند. اين سلول هاي پرز مانند القايي مو hair-inductiveبوسيله ميكرو اينجكت (تزريق كوچك) به زير پوست سر منتقل مي شوند. اين عمل با استفاده از بيحسي موضعي و فرايند انجام تزريق هاي سطحي صورت مي گيرد. هر تزريق شامل مقداري از سلول هاي پرز مانند كه دربرگيرنده موهاي رشد يافته جديد است. در ادامه فرايند، طي گذشت سه ماه موهاي جديد رشد يافته و قابل مشاهده خواهند بود.

فاز نخست در مركز پزشكي فرجو با انجام آزمايشات كلينيكي (ايمني) بر روي هفت نفر داوطلب انجام شد. نتايج بي خطري ديده نشده است و افزايش تعداد موها در ينج نفر از هفت نفر ديده شد. جهت اجراي استفاده از آزمايشات كلينيكي در فاز دوم، نياز به بيماراني با الگوهاي طاسي مردانه بود كه بتوان تكنيك هاي انتقال را در فازهاي مختلف بر روي آنها اجرا نمود. آزمايش به گونه اي طراحي شده تا كارآمدي ICX-TRC را نشان دهد. همچنين برنامه مشخص رژيم غذايي و وسيله انتقال فراهم گرديد. اطلاعات اوليه مربوط به فاز آزمايشي در نيمه دوم سال 2007 بدست آمد. انتظار نمي رود تا قبل از سال 2010 محصول تجاري ارائه گردد.
اينترسايتكس Intercytex ، بمنظور توليد سلولهاي بافتي پوستي مشتق از خود بيماران، در حال توسعه سيستم خودكار اتوماتيكي است. سيستم خودكار داراي سیستم ثبت کننده ای است كه بسياري از نمونه هاي سلولي را پردازش مي كند. در اين مقياس، بسيار حياتي است كه تعداد فراواني از سلول هاي بيمار مورد بررسي قرار گيرند و طي فرايند تكثير همه نمونه ها در شرايط قرنطينه نگهداري شوند. اين هدف آزمايشي براي اينترسايتكس كسب جايزه معتبر UK government scientific grant در اكتبر 2006 را به همراه داشت.

آزمايشات جديد كلينيكي منتشر شده در 26 مارس 2006
اكنون فاز دو مطالعاتي با رهبري دكتر فرجو در منچستر كامل گرديده است. هدف از طراحي اين آزمايش بررسي تاثير تكنيك هاي مختلف انتقال DP و روش هايي جهت حصول اطمينان از قرار گرفتن سلول هاي مربوط به پوست دروني (اپيدمال) در موقعيت درست براي واكنش به سيگنال ها و توليد موهاي جديد است.
در اين آزمايش، به افراد در محدوده وسيعي –كه در پايان مطالعه مورد عكس برداري قرار گرفتند- مقادير مساوي 1µl از سلول هاي DP 900 بار تزريق شد. همچنين به افراد در محدوه كوچكي- تقسيم شده به دو بخش- نيز تزريق شد، اين دوبخش پس از تراشيدن و عكاسي مورد شمارش قرار گرفتند و سلول هاي زنده DP طي يك تزريق 50 µl و 50 تزريق 1 µl و سپس تحليل تصوير دقيق تعداد كل موها مورد شمارش قرار گرفتند. در اين محدوده هاي كوچك، تمام 19 نفر شركت كننده در آزمايش با استفاده از تكنيك ها پيش تحريك شده پوست سر pre-stimulation و 6 نفر بدون استفاده از تحريك پوست سر مورد آزمايش قرار گرفتند. پوست سر 13 نفر ديگر، در يكي از دو مكان معالجه، در هنگام انتقال سلول هاي DP تحريك شد.
13 نفر، 48 هفته دوره معالجه را كامل كردند در حاليكه 6 نفر از ادامه معالجه باز ماندند. داده ها از 13 نفري كه دوره درمان را كامل كردند، نشان مي دهند كه 65% مكان هاي معالجه شده در گروه هاي تحريك نشده ، به معالجه واكنش افزايش تعداد موها در همه سايزها داشتند. 71% مكان معالجه شده در گروه تحريك نشده به معالجه واكنش افزايش تعداد مو تا قطر 30 ميكرون داشتند. 78% مكان معالجه شده در گروه تحريك شده ، واكنش افزايش تعداد همه سايزي داشتند. 100% مكان هاي معالجه شده در گروه تحريك نشده، واكنش افزايش تعداد مو تا قطر 30 ميكرون داشتند. نسبت كلي (تعداد موي توليد شده در 100 تزريق) در مناطق تحريك شده درزير آمده است:
40% (تعداد=6) براي موها در همه سايزها
18% (تعداد=6) براي موهايي با قطر بيش از 30 ميكرون
عكس هاي مناطق وسيعتر (900 تزريق) هنوز تجزيه و تحليل نشده اند.
اين داده ها با داده هاي موقتي گزارش شده در اواخر سپتامبر در تناقض بوده و فرضيه اي را ثابت مي كند كه ايجاد موي جديد با پيش تحريكي پوست فرق سر، با تعامل بين سلولهاي تزريق شده و سلولهاي مقيم توليد مو بهتر مي شود.
دكتر فرجو، به عنوان محقق اصلي اين طرح تحقيقاتي، اظهار مي دارد: ما از اين آزمايش نکات متعددي را آموخته ايم از جمله: روش هاي مختلف در انتقال اين سلول ها و امكان انجام هزار تزريق در زماني نسبتاً كوتاه و اينكه اين روش براي بيمار درد بسيار اندكي ايجاد مي نمايد. اين آزمايش مرا ترغيب نمود تا به افزايش تعداد موها در محل معالجه و مهم تر اينكه افزايش قطر موها تا 30 ميكرون دست يابم.
درانتظار اطلاعات بيشتردررابطه با نتايج اين آزمايش درسال جاري باشيد.