طلاسی مردانه (ریزش موی ارثی ـ هورمونی یا الوپسی آندرو ژنتیک) :

شایعترین علت نازک شدن و ریزش موها در آقایان و خانمها می باشد . طاسی مردانه یک اختلال ارثی مو می باشد که وابسته به هورمون جنسی مردانه است . ایجاد طاسی مردانه وابسته به یک استعداد ژنتیکی و نیز افزایش تبدیل تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون می باشد . به همین دلیل به آن ریزش موی ارثی ـ هورمونی گفته می شود . در مردان ریزش مو در هنگام بلوغ که هورمونهای جنسی مردانه افزایش می یابند شروع می شود . در خانمها نیز همین اتفاق می افتد ولی در سی تا چهل درصد موارد یک اختلال سیستم غدد درون ریز وجود دارد .

طاسی در مردان یک بیماری به شمار نمی رود بلکه در حقیقت نوعی واکنش فیزیولوژیک نسبت به هورمونهای جنسی در افرادی است که به طور ژنتیک مستعد هستند .

پدیدۀ مینیاتوری شدن : (Miniaturization)

از علائم مشخصۀ موی ارثی ـ هورمونی است . به این صورت که موها در ابتدا نازکتر و کوتاهتر می شود و سپس می ریزد

بر روی سر دو دسته پیاز مو (فولیکول مول ) وجود دارد :

• فولوکولهای حساس به هورمون جنسی مردانه که در قسمت های جلو و فرق سر قرار دارند .
• فولیکولهای غیر حساس نسبت به هورمون جنسی مردانه که در طرفین و پشت سر قرار دارند . ریزش مو معمولا از شقیقه ها آغاز می شود و سپس به صورت "M " موها پسرفت می کنند و بعد فرق سر ریزش صورت می گیرد.

البته همان طور که ذکر شد موهایی که در طرفین و پشت سر قرار گرفته اند چون فولیکولهای آنها حساس به هورمون نیستند هرگز نمی ریزند .

هامیلتون (Hamilton) و نوروود (Norwood) چگونگی پیشرفت و نماهای مختلف از دست رفتن مو را از تیپ I تا تیپ VII تقسیم بندی کرده اند که در ذیل مشاهده می کنید .

پریزش موی ارثی ـ هورمونی در زنان

نوعی ریزش موی ارثی و منتشر است که عموما مرکز سر را گرفتار می کند و در سن پایین شروع می شود . ریزش مو از دهۀ 20 تا 30 شروع می شود و بتدریج صورت می گیرد و شدت زیادی ندارد . خط رویش مو باقی می ماند . لودویگ (Ludwig) این نوع ریزش مو را به 3 دسته تقسیم کرده است که در زیر مشاهده می کنید .

درمان :

شامل درمانهای دارویی ، استفاده از روشهای کمکی و پیوند موی طبیعی یا همان کاشت مو ی طبیعی می باشد که براساس نظر پزشک صورت می گیرد . البته اساسی ترین و بهترین راه درمان در صورت امکان انجام پیوند مو (کاشت موی طبیعی) است . برای کسب اطلاعات بیشتر به بخش «روشهای درمان ریزش مو» در صفحۀ نخست مراجعه فرمایید .

طاسی منطقه ای (الوپسی آره آتا)

طاسی منطقه ای یک بیماری شایع با علت ناشناخته است که به صورت ریزش مو بدون ایجاد جای زخم (اسکار) در منطقه یا مناطقی از نواحی مو دار بدن مشخص می شود . شروع بیماری می تواند ناگهانی بوده و یا این که سیری آهسته داشته باشد . مشخصه ضایعات بصورت یک ناحیه بدون موی گرد یا بیضی می باشد . به نظر می رسد که طاسی منطقه ای یک بیماری خود ایمنی (اتو ایمون) باشد که در آن به سیستم ایمنی صد در صد رسیده و در نتیجه حفظ امنیت بدن از عوامل خروجی ، ویروسها و باکتریها آسیب دیده و باعث ریزش مو در سر و سایر نقاط بدن شده است . ضایعات ممکن است گسترده بوده و تمام پوست سر را گرفتار کرده باشد (الوپسی تو تاليس) و یا حتی باعث ریزش تمام موهای بدن شود (الوپسی یونیورسالیس)

طاسی منطقه ای در هر سنی می تواند شروع شود هر چند اکثر بیماران کمتر از 40 سال دارند . هر دو جنس بطور مساوی گرفتار می شوند . در 20 درصد موارد تاریخچۀ فامیلی مثبت است . بهبود خود بخودی و عدد مجدد در این بیماری شایع است .

عوامل استرس زا در ایجاد طاسی منطقه ای موثر است .

گر چه درمان قطعی این بیماری هنوز وجود ندارد ولی استفاده از مینوکسیدیل ، استروئیدهای موضعی ، آنترالين ، PUVA تراپس ، لیزر تراپی کم توان (LLLT) و درمان های ترکیبی تا حدودی موثر است .

انجام پیوند مو در این بیماران توصیه نمی گردد گر چه در سالهای اخیر چندین مورد درمان با پیوند موی طبیعی گزارش شده است .

استفاده از PRP تا 60% در درمان موفقیت داشت . (کنگرۀ بین المللی پیو

گر چه درمان قطعی این بیماری هنوز وجود ندارد ولی استفاده از مینوکسیدیل ، استروئیدهای موضعی ، آنترالين ، PUVA تراپس ، لیزر تراپی کم توان (LLLT) و درمان های ترکیبی تا حدودی موثر است .

انجام پیوند مو در این بیماران توصیه نمی گردد گر چه در سالهای اخیر چندین مورد درمان با پیوند موی طبیعی گزارش شده است .

ند موی طبیعی در امستردام هلند 2009) .

تلوژن افلوویوم (Telogen efluviam)

نوعی ریزش موی منتشر بدون ایجاد التهاب و یا جوشگاه زخم است که 5 ـ 3 هفته بعد از استرس ایجاد می شود و به دو نوع حاد و مزمن تقسیم بندی می شود . در این نوع ریزش مو اغلب بیمار از کنده شدن دسته های مو در هنگام شانه کردن یا حمام رفتن شکایت دارد . در 95% موارد رشد دوبارۀ موها بطور خود بخود بعد از 12 ماه روی می دهد . از جمله علل این عارضه عبارتند از : تب بالا ، زایمان ، اختلالات تیروئید ، استرس ، بیماری شدید ، استرس فیزیکی و جراحی .

در درمان این عارضه مینوکسیدیل می تواند مفید باشد ولی خود بخود نیز بهبود می یابد .